کیست اپیدرموئید چیست؟
کیست اپیدرمی یا کیست اپیدرموئید، به انگلیسی “Epidermal Inclusion Cyst“؛ یک کیسه پر از مایع در زیر سطح پوست است. به این معنی که اگر فرد زمانی ناحیه مورد نظر از پوستش را لمس کند، برآمدگی یا توده ای را احساس می کند.
بسیاری از مراجعین ما در کلینیک زارعی کیست های اپیدرمی را ” کیست های چربی” می نامند. اصطلاح “کیست چربی” گمراه کننده است زیرا این توده پر از سبوم نیست. سبوم یک ماده روغنی است که توسط غدد سباسه در بدن شخص ایجاد شده که باعث حفظ رطوبت پوست میشود. در عوض، کراتین (نوعی پروتئین) و بقایای سلولی کیست های اپیدرمی را تامین می کنند.
حتی ممکن است بسیاری از پزشکان یا دستیاران پزشک آنها را با نام توده های چربی خطاب کنند. اما در واقع یکی نبوده و عامل متفاوتی دارند.
همچنین همانطور که از نامشان پیداست، کیست های اپیدرمی در زیر لایه بالایی پوست (اپیدرم) تشکیل می شوند.
مطلب پیشنهادی: انواع کیست های مویی
علائم کیست اپیدرمال
کیست اپیدرمی ممکن است ویژگی های زیر را داشته باشد که به عنوان علائم و نشانه های آن در نظر گرفته میشوند:
- یک برآمدگی گرد یا توده گنبدی شکل.
- وجود یک نقطه تیره (پونکتوم) در مرکز کیست.
- اندازه آن از 0.25 اینچ تا بیشتر از 2 اینچ متغیر است.
- معمولا رشد کندی داشته و به تدریج بزرگ تر میشود.
- تغییر رنگ پوست (معمولاً صورتی تا قرمز یا تیره تر از رنگ طبیعی پوست).
- حساسیت یا گرمی در لمس.
- قابلیت تحرک و جابجایی زیر پوست به راحتی با لمس
مواد داخل توده اپیدرموئید چیست؟
به طور کلی داخل آن انباشته از ماده ای از کراتین و بقایای سلولی است. کیست های اپیدرمی مملو از این ماده را پر می کند. وقتی این ماده توسط متخصص پوست تخلیه می شود، غلیظ و زرد رنگ به نظر می رسد و بوی بدی دارد.
تفاوت کیست اپیدرموئید با کیست مویی
کیست های اپیدرموئید و پیلونیدال هر دو نوع کیست پوستی هستند، اما از نظر محل و علت ایجاد آنها تفاوت قابل توجهی دارند. کیست های اپیدرموئید می توانند در هر جایی از بدن، اغلب روی صورت، گردن یا تنه، ایجاد شوند و با یک برآمدگی کوچک و گرد مشخص می شوند. که ممکن است حاوی ماده ای سفت و چرکی، پنیری یا بدبو باشد. طبق گفته بسیاری از پزشکان، کیست های مویی به طور خاص در نزدیکی استخوان دنبالچه، در چین باسن قرار دارند و اغلب با یک مجرای سینوسی (یک تونل) مرتبط هستند که ممکن است مو و مواد زائد را تخلیه کند.
مطلب پیشنهادی: درمان کیست مویی در خانه بدون جراحی
دلایل ایجاد کیست اپیدرموئید
در صورتی که روزنه های فولیکول مو بسته شوند، توده های اپیدرمال اینکلوژن پس از انسداد در اینفاندیبولوم فولیکولی (قسمت بالای فولیکول مو) تشکیل می شوند.
بدن هر فرد به طور طبیعی سلول های پوستی را هنگامی که به پایان چرخه زندگی خود می رسند، از بین می برد. در شرایطی که فرد آسیب پوستی مانند خراش، زخم ناشی از عمل جراحی داشته یا مبتلا به نوعی بیماری پوستی مانند آکنه یا آسیب مزمن به دلیل آفتاب سوختگی داشته باشد، ممکن است مسیر خروج سلول های پوست از بدن را مختل شوند. این امر این سلول ها و سایر اجزایی مانند کراتین را در ناحیه مورد نظر به دام می اندازد. در نتیجه آنها در زیر سطح پوست بدن جمع می شوند. بدین ترتیب کیست تشکیل می شود.
در نواحی از بدن که فولیکول مو ندارید، احتمال دارد کیست پس از آسیب یا ضربه به پوست نیز به وجود بیاید. آسیب، سلول های پوست شما را به زیر لایه بالایی پوست شما به داخل لایه دوم (درم) رو به بالا فشار می دهد. این فعالیت باعث ایجاد یک حفره شده که کراتین در آنجا جمع می شود و کیست اپیدرموئید به وجود می آید.
روش های درمان کیست اپیدرموئید
در بسیاری از موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که کیست اپیدرمال اینکلوژن تحت نظر باشد و اگر بیمار علائمی نداشته باشد، احتمال دارد نیاز به درمان ضروری نباشد.
اگر کیست متورم و یا باعث ناراحتی شد، از کمپرس گرم روی کیست برای کاهش علائم در خانه استفاده کنید. اگر نشانه های اذیت کننده همچنان ادامه یافت یا بدتر شد، حتما با پزشک تماس بگیرید. دکتر متخصص ممکن است برداشتن آن را توصیه کند. یا یک داروی استروئیدی را به داخل کیست تزریق کرده تا تورم را به طور موقت کاهش دهند.
مصرف نوعی از آنتی بیوتیک ها متناسب با وضعیت جسمانی شخص، می تواند عفونت کیست اپیدرمال را درمان کند.
برش و تخلیه کیست اپیدرمال اینکلوژن
پزشک ممکن است را با روش های زیر برای تخلیه کیست اپیدرمال اینکلوژن استفاده کند:
- برش و تخلیه: پزشک شما یک سوراخ کوچک روی کیست ایجاد کرده و مایع جمع شده در داخل کیست را زهکشی میکند. این روش باعث تخلیه کامل کیست نمی شود، زیرا دکتر کپسول کیست (قسمت بیرونی کیست) را برنمی دارد. لازم است بدانید که این راه تنها می تواند به تسکین التهاب و تورم کمک کند.
- برش با عمل: یک روش جراحی برای حذف دائمی کیست اپیدرموئید است. در طی این روش از بی حسی موضعی استفاده می شود (بیمار به طور کامل بیهوش نمی شود ولی هم دردی احساس نخواهد کرد). برداشتن کپسول (قسمت بیرونی کیست) از رشد مجدد کیست جلوگیری می کند.
به هیچ عنوان سعی نکنید خودتان کیست را بترکانید یا تخلیه کنید. این کار می تواند باعث عفونت شده و کیست احتمالاً دوباره رشد می کند (عود می کند).
Comments
Post a Comment