علت ایجاد فیستول مثانه

 

انواع فیستول مثانه می توانند بنابر دلایل زیر به وجود بیایند:

• سابقه جراحی در ناحیه لگن (مانند هیسترکتومی)
• آسیب، مانند آسیب ورزشی
• عفونت‌ ها، مانند عفونت‌ های دستگاه ادراری (UTIs)
• سرطان، از جمله سرطان روده بزرگ
• فیستول‌ های روده بزرگ معمولاً به دلیل بیماری دیورتیکولار ایجاد می‌ شوند که با التهاب یا عفونت در دیواره‌ های روده بزرگ مشخص می‌ شود. به طور معمول، آنها ناشی از سرطان روده می باشند.

علت اصلی ایجاد فیستول‌ های روده بزرگ معمولاً به دلیل بیماری دیورتیکولار می باشد. دیورتیکولار نیز در اغلب موارد؛ خودش ناشی از سرطان مثانه، روده یا روده بزرگ است. تجربه جلسات پرتو درمانی، بیماری کرون و سایر بیماری‌ های التهابی، مانند بیماری التهابی روده، همچنین می‌ توانند باعث فیستول‌ های روده بزرگ شوند. 

فیستول‌ های وزیکو واژینال معمولاً پس از جراحی زنان و زایمان ایجاد می‌ شوند. به ندرت، ممکن است به دلیل سرطان‌ های زنان باشند. در کسانی که تجربه انجام پرتو درمانی داشتند، این خط بیشتر است.

مطلب پیشنهادی: هزینه درمان فیستول با لیزر و جراحی

علائم فیستول مثانه

علائمی که نشان میدهند یک شخص به فیستول مثانه مبتلا شده یا در خطر گرفتاری آن است، عبارتند از:

• عفونت‌ های ادراری مکرر
• احساس خروج هوا یا گاز از مجرای ادرار هنگام ادرار کردن
• ادراری که شبیه مدفوع است یا بوی بد مدفوع می‌ دهد
• کاهش وزن بی‌ دلیل
• ضعف
• کم اشتهایی
• تغییرات عادت روده
• ادرار مکرر یا فوری
• درد یا حساسیت شکم
• تب

متاسفانه احتمال ایجاد فیستول‌ های مثانه با افزایش سن بسیار شایع‌ تر می‌ شود.

فیستول مثانه خطرناک است؟

اغلب اوقات بله. درمان فیستول‌ ها با جراحی ساده است و مشکلات پایداری ایجاد نمی‌ کند.

با این حال، بدون درمان، ممکن است مشکلاتی مانند آبسه های مقعدی، عفونت‌ های جدی در داخل روده، بواسیر یا هموروئید و سرطان ایجاد شود.

به همین دلیل بهتر است در اولین نشانه های بیماری با جراح فیستول صحبت کنید. هرچه تشخیص و مداخله زودتر انجام شود، خطر عوارض جدی‌ تر کمتر می‌ شود.

روش های درمان فیستول مثانه

در بیشتر موارد، درمان شامل جراحی برای ترمیم ناحیه آسیب دیده است. مداخله جراحی بسته به اندام‌ های آسیب دیده و شدت بیماری شما متفاوت خواهد بود.

در موارد خفیف، جراح ممکن است فیستولوتومی انجام دهد، که طی این عمل تونل غیر طبیعی را باز کرده و با تراشیدن و سپس بخیه ترمیم می‌ کند. این روش ساده است و حدود یک ساعت طول می‌ کشد. در موارد شدیدتر، آنها همچنین ممکن است فیستولکتومی انجام دهند. که در آن کل فیستول (و همچنین بخشی یا تمام اندام‌ های آسیب دیده) برداشته می‌ شود.

طبق تحقیقات اخیر امسال، فقط یک ترمیم عمل فیستول ساده و تک مرحله‌ ای مثانه در بیش از 75٪ موارد فیستول‌ های روده‌ ای مورد نیاز است. این معمولاً به معنای ترمیم اتصال نامنظم با بخیه‌ های قابل جذب است.

در موارد شدید، مانند زمانی که بدخیمی وجود دارد، مداخله فشرده‌ تری لازم است. به عنوان مثال، در مورد فیستول روده‌ ای ناشی از سرطان روده، جراح باید کل روده به علاوه بخشی از مثانه را بردارد.

در موارد نادر، پزشک ممکن است یک استراتژی غیر جراحی را برای کمک به مدیریت علائم پیشنهاد کند. گزینه‌ های درمانی غیرتهاجمی و کمتر تهاجمی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• لیزر فیستول: این روش غیرتهاجمی ترین و در عین حال موفق ترین روش بوده که به صورت سرپایی بدون بیهوشی انجام میشود.
• درمان عفونت ادراری یا سایر عفونت‌ های زمینه‌ ای با آنتی‌ بیوتیک‌ ها
• درمان بیماری‌ های زمینه‌ ای، مانند بیماری کرون یا دیورتیکولیت
• در موارد خفیف، استفاده از اقدامات کمتر تهاجمی مانند چسب فیبرین برای بستن لوله، اگرچه این روش هنوز در مرحله آزمایش است.
• در مورد فیستول وزیکو واژینال خفیف، استفاده از الکتروکواگولاسیون واژینال برای بهبود لایه مخاطی نامنظم واژن از طریق جریان الکتریکی.

در صورتی که کیس شدید بوده و بیمار نیاز به مداوای طولانی تر داشته باشد، احتمال دارد پزشک روش های مراقبت خانگی بعد از عمل را به شدت توصیه کند.

عوارض و خطرات فیستول ادراری 

خطرات اصلی فیستول ادراری، اغلب زمانی شروع به رخ دادن می کنند که بیمار علاوه بر عدم پیگیری راهای درمان، وضعیت بهداشتی مناسبی هم ندارد. همچنین وجود عفونت‌ های مکرر دستگاه ادراری (UTI)، بی‌ اختیاری ادرار و آسیب پوست در اثر تماس مداوم با ادرار میتوانند از عوامل موثر بر خطرناک شدن شرایط باشد. 

از طرفی دیگر فیستول‌ های درمان نشده می‌ توانند منجر به عوارض جدی‌ تری مانند آبسه، عفونت ادراری و حتی سرطان شوند که به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی شخص تاثیر می‌ گذارند.

cliniczarei / علت ایجاد فیستول مثانه

سایر این عوارض خطرناک عبارتند از:

• بی‌ اختیاری ادرار: نشت کنترل نشده ادرار به دلیل اتصال غیرطبیعی.
• عفونت‌ های مکرر دستگاه ادراری: باکتری‌ ها می‌ توانند وارد سیستم ادراری شوند و باعث عفونت‌ های مکرر و بالقوه آسیب‌ زا شوند.
• سوزش پوست: تماس مداوم با ادرار می‌ تواند منجر به قرمزی، درد و آسیب پوست اطراف شود.
• ترشحات مقعد و عفونت ادراری: وجود باکتری در دستگاه ادراری می‌ تواند منجر به عفونت‌ های شدیدتر و در برخی موارد، عفونت ادراری شود.
• بوی بد ادرار: باکتری‌ های موجود در دستگاه ادراری می‌ توانند باعث ایجاد بوی بد ادرار شوند.
• درد و ناراحتی: برخی از افراد ممکن است درد یا ناراحتی را تجربه کنند، به خصوص هنگام ادرار کردن یا در طول رابطه جنسی.