روشهای پیشگیری از ایجاد ولولوس

 پرهیز از یبوست مزمن بهترین عامل بازدارنده از ولولوس است.

در حالی که برخی از عوامل خطر را نمی توان کنترل کرد، کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به پیچ خوردگی روده انجام دهید. این موارد عبارتند از:

• هیدراته نگه داشتن بدن: سطح هیدراتاسیون مناسب بدن خود را با نوشیدن آب کافی در طول روز حفظ کنید.
• رژیم غذایی پر فیبر: برای تقویت حرکات منظم روده، از غذاهای غنی از فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل استفاده کنید.
• ورزش منظم: انجام فعالیت بدنی منظم به حفظ عملکرد سالم روده کمک می کند.
•  مراقبت فوری پزشکی: برای درد مداوم شکم، نفخ یا تغییر در عادات روده خود به دنبال کمک پزشکی باشید. اگر مشکل یبوست مزمن دارید، حتما با یک متخصص گوارش یا جراح کولورکتال مشکل خود را در میان بگذارید.

روشهای تشخیص پیچ خوردگی روده

تشخیص سریع پیچ خوردگی روده می تواند به درمان سریع تر بدون عوارض و حاصل شدن نتایج بهتر کمک کند.

اگر فردی علائم ولولوس را داشته باشد، پزشک معاینه فیزیکی انجام داده و از بیمار در مورد سابقه پزشکی او سوالاتی می پرسد. همچنین پزشکان برای تشخیص دقیق تر محل پیچ خوردگی کولون آزمایشات زیر را تجویز می کنند:

•  آزمایش خون
•  آزمایش هایی برای بررسی خون مدفوع
•  اشعه ایکس باریم برای دستگاه فوقانی یا تحتانی شکم
•  اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) برای بررسی ناهنجاری های شکم
•  سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر یا کلونوسکوپی

عوارض و خطرات

ولولوس باید در اسرع وقت درمان شود تا خطر عوارض به وجود نیامده یا کاهش یابند.

عوارض ولولوس می تواند شامل یکی از موارد زیر باشد:

• عفونت شدید خون به نام سپسیس
• یک اختلال سوء جذب به نام سندرم روده کوتاه که در نتیجه کمبود روده کوچک ایجاد می شود
• عفونت شکم که به عنوان پریتونیت ثانویه شناخته می شود

ولولوس اگر به موقع درمان نشود می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

روش های درمان

پیچ خوردگی روده بیماری است که باید فورا درمان شود. در حین جراحی برای اصلاح ولولوس، پزشک برش کوچکی در دیواره شکم نزدیک محل پیچ خوردگی روده ایجاد کرده و آن را باز می کند.

پس از آن، پزشک جریان خون را به نواحی تحت تاثیر ولولوس باز می‌ گرداند. اگر قسمت‌هایی از روده برای مدت طولانی بدون خون باشد و بخشی از روده مرده باشد، جراح ممکن است آن قسمت از روده را خارج کند.

گاهی اوقات، جراح مجبور است آنقدر روده را بردارد که نتواند دوباره انتهای آن را به یکدیگر بچسباند. اگر این اتفاق بیفتد، جراح ممکن است مجبور شود دو انتهای روده را به روزنه هایی در دیواره شکم که به نام استوما شناخته می شود، متصل کند.

اگر فردی نیاز به استوما داشته باشد، مدفوع از این منافذ وارد کیسه کولوستومی می شود. این روش درمانی ممکن است دائمی یا موقت باشد.

گاهی اوقات، روش درمان با استوما آپاندیس فرد را در مکان دیگری رها می کند. اگر این اتفاق بیفتد، جراح ممکن است آپاندیس را خارج کند. زیرا اگر در جای مناسب خود نبود، ممکن است پزشک در آینده نتواند آپاندیسیت را تشخیص دهد. برداشتن آپاندیس از این مشکل جلوگیری می کند.

source: cliniczarei